Yıldızların arasında parlayan

Dolunay kadar yalnızım,

Bir ağaç kovuğu kadar ıssız,

Üstündeki kuşlar kadar cıvıl cıvılım.

Bazen, bir göl kadar durağan,

Karaya vuran dalgalar kadar hırçınım.

Kimi zaman çölde kuruyan bir ağaç kadar üzgün,

Kimi zaman çimenlikte oynayan çocuklar kadar neşeliyim.

Bazen mutsuzluğa, yalnızlığa koşarım

Bazense sevince

Her şeye rağmen derin bir nefes aldığımda ise

Var olmaya koşarım

Ne olursa olsun bu hayatta var olmaya…