Aynı mavinin altında farklıydı gökyüzü

Farklıydı soluduğum nefes

Martılar bile farklıydı mesela

Daha mı özgür çırpıyorlardı kanatlarını

Yoksa daha mı tutsak

Rüzgâra karşı dururken?

Farklıydı bedenim, farklıydı tenim, düşüncelerim,

Ruhum bile farklıydı.

Ya aydınlıktan karanlığa büründü

Ya da gün gibi parladı bu koca dünyaya karşı.

Sessizliği daha bir sessiz,

Gürültüsü yok gibiydi mesela

Gecenin siyahı kenetlenmişti yalnızlıkla

Daha bir acıtıyordu yüreğini.

Kanatlarını çalmıştı fakat

Demir gibi sağlam ayakkabılar armağan etti bana

Şimdi soluduğum her nefes,

Ciğerlerime işleyen siyah,

Kanatlarını çalan martılar,

Yeniden yaratıyordu beni.

Aynı mavinin altında farklıydı gökyüzü

Yeni bir mavi işliyordu içime.

Benliğimi benden alan ve yahut

Bana misli ile geri veren...

ZONGULDAK 26/09/2017