Biliyorum, bayiye gidip basılı gazete alan sayısı bir elin parmaklarını geçmiyor.
Ben onlardan biri bile değilim. Ben de bayiye gidip gazete almıyorum. Ama birkaç gazetenin abonesi olduğum için ofisime geliyor.
Ekonomi gazetesi bunlardan biri.
Bu sabah kapıdan alırken Ekonomi, poşet içerisindeydi.
Poşet dediysem, bildiğimiz plastiklerden değil.
Mısır nişastasından elde edilen biyobozunur bir torba...
Dokununca ipeksi bir his veriyor. Sapasağlam.
Gazeteyi çıkardıktan sonra torbayı atmaya kıyamadım.
Saksıda bir ıtırım var. Rahmetli annemin yadigârı…
Torbayı hafifçe toprağına gömdüm.
Sulayacağım, güneş görecek.
180 gün sonra eriyip gidecek.
Üstelik ıtırıma gübre olacak.
Peki bu biyobozunur torbayı kim üretmiş olabilir?
Tabii ki gururumuz: Sunar NP.
Çukurova çiftçisinin dostu Sunar Yatırım’ın şirketleri, mısırdan toplamda 100’e yakın ürün elde ediyor.
Bu ürünlerin bir kısmı yerli üretimin ara ya da hammaddesi olarak ithalatı önlüyor.
Bir kısmı ise ihraç edilerek Türkiye’ye döviz kazandırıyor.
Ama aralarında en anlamlısı, Sunar NP’nin nişastadan ürettiği biyoplastik.
Plastiğe ikame olmasıyla çevre dostu…
Petrol bağımlısı bir ülkenin, kendi mısırından elde ettiği biyoplastik...
Bugün Ekonomi gazetesi görevini yaptı.
Bu ürünü Türkiye’ye tanıttı.
Peki, biz ne yapabiliriz?
Marketimizden ısrarla bu poşeti isteyebiliriz.
Sunar NP’nin hammaddesinden elde edilen tek kullanımlık çatal, kaşık ve pipeti tercih edebiliriz.
Peki, ekonomi yönetimi ne yapabilir?
Poşet başta olmak üzere bu hammaddeden üretilen her üründe vergiyi sıfırlayabilir.