Adana Demirspor’un tarihi 1940’lı yıllara dayanıyor. 2. Dünya Savaşı’nın gölgesinde Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları (TCDD) 6. İşletme bölge müdürlüğü bünyesinde kuruldu; Adana Demirspor.

Tarih 21 Mayıs 1995’i gösterdiğinde kulüp, şimdiki adıyla Süper Lig’i sonuncu bitirerek bir alt lige düşmüştü. Tüm takım ve taraftarlar evlerine “Olsun seneye tekrar çıkarız, ne de olsa biz Adana Demirspor’uz” diyerek dönüyordu. Nereden bileceklerdi ki, 26 sene bekleyeceklerini.

Elinden sigarasını düşürmeyen Seher Teyze, 5 Ocak stadını evi bellemiş Yastık Dayı, Bekir Abi ve daha niceleri… Yenilse de yense de takımını yalnız bırakmayan ama şampiyonluğu görmeye ömrü yetmeyen taraftarlarını da unutmadı Mavişimşekler. Sosyal medyadan yaptığı paylaşımla “Gökyüzünde nasıl da seviniyorlardır kimbilir... Bekir abi süperlige çıktık... Seher teyze bak Adana yıkılıyor. Yastık dayı ramazanlık yoksa biliyon şişeler hep senin. Bu ay bitsin söz. Özkan, artık o makus talihimizi kırdık be kardeşim.. Ali Utku'm geldi şampiyonluk abim” sözleriyle andı sembol olmuş isimleri.

10 Ekim’de Ankara’da yaşamını yitiren Şebnem Yurtman’a da armağan edildi bu şampiyonluk…

Sosyalistlerin, ‘solcu’, işçilerin ‘proleter’ takımı ama hep halkın takımı diye anılan Adana Demirspor’u mavisimsekler.com sitesinin editörü ve sahibi, aynı zamanda takımın taraftar grubu Şimşekler’in sosyal medya admini Doğan Ergezer ile konuştuk.

‘BU ŞAMPİYONLUĞU GÖRMEK İÇİN CANINI VERENLERİN ŞEHRİDİR ADANA’

Süper lige çıkış hikâyeniz nedir?

3. Lig, 2. Lig derken dokuz sezon sürdü zaten, 1. Lig’i de hesaba katarsak etti 26 sene. Bu 26 senede, yalnızlık, isyan, öfke, açlık grevleri ve sahipsizlik yatıyor. Bu 26 senede, kaybolan değerlerimiz, toprağa verdiklerimiz ve sevgiliye sıkı sıkı sarılmamız var. Tam bitti artık bu şehrin hikâyesi denildiğinde ortaya Siirtli bir adam çıktı.

Bu adam kendi siyasi görüşü sebebiyle zaman zaman sosyal medyada linç edilse bile efendiliğini, mağrurluğunu asla bırakmadı. Ne şehre, ne kulübe siyasi hiçbir unsur koymadı, koydurmadı. O da bizden artık. Üçüncü senesi ama bizden de iyi Demirsporlu oldu diyebilirim. Bu sene ise gözünü kararttı ve güzel bir takım ve onu yönetecek iyi bir hoca getirdi. Samet Hoca... 26 sene önce küme düşerken başımızda olan Samet Hoca, bu kez yeniden yükselirken takımın başındaydı. Bu şampiyonluğu görmek için canını verenlerin şehridir Adana. Çok canlar yitirdik bu kaybolan yıllarımızda, nasip olursa o kupa tüm bu yitip gidenlerin kabrine gidecek.

"Canını verenler, yitip gidenler" derken kimleri kastediyorsunuz, açar mısınız?

Bizim insanlarımız, tribünlerde bizimle omuz omuza mücadele eden taraftarlarımız, sevgili merhum başkanımız Bekir Çınar. Ali Utku, Yastık dayı ( Mahmut Faik Arıkan), Seher teyze ve daha niceleri…

BAŞARININ MİMARI KEMİK TARAFTAR

Peki sizce bunca yıl sonra gelen bu başarının asıl mimarları kimler?

Başarının asıl mimarlarından birisi de kemik taraftardır. 26 sene alt liglerde kaybolmadan, haritada bile yerini bulmanın imkansız olduğu yerlerde deplasmana giden, tribünü olmayan statlarda doksan dakika destek veren, gerçek anlamda ıssızlarda, karanlıklarda takımını terk etmeden yeni jenerasyonlar kazandıran kemik taraftarlardır.

Türkiye genelinde herkes tarafından coşkuyla karşılanan bir durum oldu Adana Demirspor’un şampiyonluğu. Takımın herkes tarafından bu kadar sahiplenilmesinin sırrı nedir?

Tribünlerdeki gücüyle sosyal meselelere anlık tepki vererek, halkın takımı olma özelliğini yıllarca korudu. Umarım bundan sonra da bu doğrultu ve maneviyattan uzaklaşmadan devam edebiliriz.

Burcu Özkaya Günaydın'ın gazeteduvar.com.tr'de Doğan Ergezer ile yaptı röportajın devamını okumak için tıklayınız