Çinli bilgeler en iyi komutanın savaşmadan kazanan olduğunu söyleyerek stratejik sabır tavsiye ederler. Öcalan kurduğu örgütü feshederken gerekçe olarak isyanın Kürt varlığını tanınır hale getirdiğini ve aşırı tekrarın siyaseten bir çıkmaz yol olduğunu söylüyordu. Örgütünün gelinen aşamada lüzumsuz hale geldiğini ileri sürüyor stratejik kazançlara odaklanıyordu. Devleti buna ikna etmek için de bir tür birlikte kazanma teklifinde bulunuyordu.

Soğuk savaş kültürünün bir parçasına dönüşen PKK çağın değişmesi ile gereksiz tekrarlara sürüklendiği gibi bölgedeki yeni hegemonik düzenle uyumsuzluklar sergiliyordu. PKK'nin feshi yeni döneme uyum sağlamak anlamına geliyor ve devletin çözüm konusundaki bahanelerini de elinden alıyordu. Öcalan o yüzden tanınma gerçekleşti şimdi sıra statüde diyor ve devlete yeni bir kurucu ortaklık teklif ediyor. Uzun vadede stratejik sabrın Kürtlerin lehine olacağının hesabını yapıyor.

Keşke Türklerin arasından da bu düzeyde akıl ve yüksek strateji sahipleri çıkar ve birgün bölgeye; savaş değil barış, çatışma değil çözüm, inkar değil tanınma, başkalarının çıkarları değil halkların kardeşliği hakim olur; bu topraklar cehennemi değil huzuru, refahı yaşamaya başlar ve gelecek kuşaklar geçmişe bakarak atalarının ne kadar akılsız olduğuna kanaat getirir.