Bir çocuk vardı
gündüzleri güneş
geceleri dolunay bakışlı
gülümseyen bakışlarında
yıldızların heyecanı
gül açan dudağında
sevda sıcağı

Ah bilseniz ne çok özledim
bir nisan sabahının
mayıs öğlesinin
ya da haziran ikindisinin esintisinde
incir çekirdeğini doldurmayan konularda
oradan buradan konuşmayı

Küçük ayrıntılar büyük yokluklarda
döktü ruhumun yapraklarını
sürükleyip nefesinde güz rüzgarı
çarptı yüreğimin en naif yerine
hüzün çoğaltan sevinç eksilten
eylül hazanı yorgunluklarla

Ömrün yolunda an
şimdi alacakaranlık
yüreğimde sarı bir sıkıntı
kızıl bir isyan dilimde
selam sana
hayatımın külhanbeyi yalnızlık

Haydi gel
otur yanı başıma
bir fincan acı kahve yapayım
kendi ellerimle
paylaşalım böylelikle
kırk yıl sürecek kadim dostluğu

Bilirsin ki
dostluk yolculuktur
aynı dil aynı duygu
aynı yalnızlık
ortak konu
haydi gel
kaygıları öteleyerek
sürdürelim bu hüzünlü yolculuğu

Fotoğraflar: Adnan Dişlen