ANAM BABAM…
Özlemle. Hasretle..Şükranla…
Ruhları Şad Mekânları Cennet Olsun
Bu fotoğraf bir aile albümünden değil, koca bir ömrün vicdan muhasebesinden bir karedir..
AYŞE – SÜLEYMAN MERT…
Hayatları boyunca sessizce yaşayan, evlatlarına hırsızlık yapmamayı, elin bağına bahçesine girmemeyi kısacası; KUR’AN okumayı, O’na sımsıkı sarılmayı, ahlakı, sabrı ve duayı miras bırakan iki güzel insan.
CENAZE SALATLARI BANA NASİP OLDU
Babam 26 Aralık 1993’te Hakk’a yürüdü. Vasiyeti vardı; cenaze salatını benim organize etmemi istedi. Annem de aynı vasiyeti yaptı. Şükürler olsun, onunda salatını eda ettim. Ancak bazı sebeplerden dolayı son yolculuğuna katılmadım.
Sevgili dostlar, bu iki ağır emanet bana şunu öğretti: Anne ve baba hayattayken kıymetlidir.

FOTONUN MESAJI
Bu fotoğraf şunu haykırıyor:
Anne-babanın kıymeti hayattayken bilinir. Sağlığında arayıp sormadığın,
gönlünü almadığın anne babanın ardından; mezarına mermer yaptırmak, çiçekler dikmek, “keşke”lerle dolu dualar geç kalmış bir pişmanlıktır.
ÖNEMLİ NOT
Anne babanın kıymeti hayattayken bilinir. Anne ve babanız hayattaysa…
Bugün sarılın.
Bugün arayın.
Bugün gönüllerini alın.
Yarın çok geç olabilir.
Mekânları cennet, makamları âli olsun.

