Kürtlükle ilgili meseleyi hangi düzeyde tanımlarsanız tanımlayın ortada bir sorun olduğu ve bugüne kadarki devlet söylem ve pratiklerinin buna bir çare üretemediği bir sabitedir. Demekki sorun dayanıklı, kalıcı ve sizin çözüm çareleriniz meseleyi esaslı biçimde kavramaktan uzakmış.

Geç feodalizm diyen saftirik Ecevit'te, ömrümü dağlarda geçirdim diyerek adliyede atletini yırtan özel harekatçı da, olguyu emperyalizmin bir tahriki gören seküler ulusalcı da, meseleyi bir din kardeşliğine indirgeyen dinci de meseleyi kavrayamamış, olguyu anlayamamış ve bütün isyan bastırma teknikleri denenmiş ve iflas etmiştir.

Kürtlük ne hile ile ne isyan bastırma ile ne de inkar ile anlaşılabilir ve mesele çözülebilir. Yalnız bizim değil bizden önce olduğu gibi bizden sonrada onlarca kuşağın ömrünü bu sorunu kangren halinde bırakarak tüketmeye kimsenin hakkı yok. Modern ülkeler bu tür sorunları nasıl hal yoluna koyduysa bizde aynısını veya benzerini yaparak bir hal yoluna koyacağız.

Siyaset meseleleri hal yoluna koymak ve halletmek için değilse ne için var? Ülkenin en bağnaz, en şovenist ve en faşist partisi şu veya bu nedenle bir esneme içine girmişse diğerlerine düşen bunu bir siyasi istismara çevirmek değil fırsata dönüştürmek olmalıdır. Halkı tahrik ederek, üç beş oy için önümüze gelmiş böyle bir fırsatı tepmeye kimsenin hakkı yok.

Sizler üzerinde tepinmesenizde hem Kürtler hem de Türkler kimin ne dediğini biliyor. Arşive gitmeye de gerek yok. Herşey biz yaşarken oldu. Savaşı da gördük; kentler bombalandı, ölüler sokak ortasında kaldı. Gencecik polis ve askerlerin cenazeleri yoksul evlerine geldi. Hiçbir şey söylemesenizde sadece niyetlerinizle bile bu halk kimin ne yaptığını biliyor ve er geç kararını verecek. Bu topluma çocuk, ergen muamelesi çekmekten bıkmadınız mı? Bahçeli'yi kendi sözüyle vuracağınıza niçin açtığı yoldan ilerlemeyi düşünmüyorsunuz?