Kalbi insanlığın ortak değerleri için atan her insan benim doğal dostumdur. Bazen öylesine paylaşımlar görüyorum ki, sosyal medya kargaşasında kaybolmalarına gönlüm razı olmuyor. Bu paylaşımları okurlarımdan mahrum etmemek için zaman zaman paylaşacağım.

Bu gün konuğum Aydın Sihay...

BİR FOTOĞRAF Kİ...

Parmağım ağzımda ve nenemin kucağındayım.
"Aman nazar değmesin" diyerek nal gibi bir nazarlık asılmış omzuma.
Nazar da değdi valla.
Bir kere kolum bir kere de ayağım kırıldı.
Kalecilik yaparken de iki parmağım.
Kalbim kaç kere kırıldı hatırlamıyorum.
Yani demem şu ki boş verin nazarlığı.
Ablam Ümit boyuna uygun sandalyede.
Kucağında sanırım annemin çantası.
Solda annem Süheyla.
Sağda teyzem Mualla.
Yok yok yanlış anlaşılmasın Orhan Veli'nin "Dedikodu" şiirinde sözü edilenlerle ilgisi yok.
Fotoğrafta Çehov'un "Üç kızkardeş"inin biri eksik.
Teyzem Necla sanırım evlenip Ankara'ya gitmiş.
Tabii babam Hikmet.Sihay merkezde
Teyzem rahatça bakarken annem neden böyle aşağıdan mahçup bir şekilde bakmış.
Soracağım kimse de kalmadı.
Ve nenem Yaşar Yolgeçen.
Nenemin annesi ebeymiş.
Romanya'nın Köstence limanından bir gemiyle apar topar Türkiye'ye gelmişler.
Ve derin bir acı yaşayarak.
O hengamede nenemin kız kardeşi nasıl olduysa vapura binememiş.
Orada kalmış.
Öylesine bir trajedi ki.
Hep onun acısını duyardı güzel nenem.
Ana kız Adana"ya kadar gelmişler.
Ve nenem Yolgeçen köyünden ''özel idare'de" sonradan mütekait memur Nedim efendiyle evlenmiş.
Aydın bir kadındı nenem.
Hep altıok'a oy verirdi.Atatürkçüydü.
Hacca gidip geldi ama aydınlığını hiç yitirmedi.
Çok güzel gülerdi.
Bir gün elimden tutmuş çarşıya götürüyordu. 
"Nene ben artık büyüdüm bırak elimi" deyince kısa pantolonlu halime bakıp öyle bi güldü ki sokağın ortasında.
Avcumdaki gülleler etrafa saçıldı.
Çok severdim nenemi o da beni.

Şuna dikkat ettim o dönemde çekilen böyle aile fotoğraflarında yüzler hiç gülmüyor.
Ciddi vakur bakışlar.
"Ayıp mı olur" diye düşünüyorlar acaba? Hafiflik mi olur?
Ya da fotoğrafçı "çekiyorum çiiiz" demeyi mi unutuyor?

Aydın Sihay yazdı.
Okuyanların gönlü hoş olsun.